Ai shkoi në Hadh për ne

Kush do të mund të thotë ndonjëherë, “Të dua kaq shumë sa do të shkoja në ferr për ty” – Jisui. Kjo është pikërisht ajo që bëri dashuria e Tij për ne. Ai zbriti në ferr një herë dhe do të zbresë përsëri t’ju shpëtojë ju nëse jeni aty.

Nëse shumë njerëz kërkojnë të gjejnë Perëndinë sot, do ta gjejnë në ferr: në ferrin e fajit, në ferrin e drogës, në ferrin e familjeve të ndara, në ferrin e të qenurit të braktisur nga Perëndia. Ndonjë kërkon ta gjejë Perëndinë jo në ferr, por në qiell, por lajmi i Tij i mirë që sipas doktrinës Ai zbriti në Hadh është që Perëndia në Krishtin ka ardhur në mes të Hadhit dhe po na kërkon ne, të na dojë dhe të na çojë në shtëpi.

Dashuria e Perëndisë është kaq e madhe saqë Ai nuk mund të qendrojë në qiell ndërsa fëmijët e Tij vuajnë në tokë dhe nuk mund të qendrojë në tokë për sa kohë që dikush vuan në Hadh. Perëndia e ndjek njeriun deri në limitin e largimit të tij nga Ai, deri në largësitë më të thella të largimit të tij nga Perëndia deri në honet e Hadhit. Ai e kërkon njeriun në errësirën e tokës, në humnerat më të thella të vuajtjes dhe vdekjes njerëzore. Vetë zbritja e Tij në Hadh është Ringjallje. Ai e merr Evën dhe Adamin nga Hadhi i ndëshkimit dhe vdekja. Çelësat e Hadhit bashkë me dyert e mentshart janë shkatërruar ashtu siç tregohen edhe në ikonë.

Ashtu si njëherë Jisui “shkoi dhe u predikoi shpritrave në burg” kështu dhe në fjalët e shën Makarit, Ai “thyen gurët e rëndë që na kishin zënë shpirtin. Ai hap varret. Ai vërtet kthen në jetë të vdekurit dhe e çliron shpirtin e robëruar nga burgu i errët. “Lavdia qoftë e Atij përgjithmonë”.